dwudziestopięciolatek (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌdvuʥ̑ɛstɔpʲjɛ̇̃ɲʨ̑ɔˈlatɛk], AS: [dvuʒ́estopʹi ̯ė̃ńćolatek], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mężczyzna mający dwadzieścia pięć lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
rzeczownik, forma fleksyjna
- (3.1) D. lm od dwudziestopięciolatka
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dwudziestopięciolatek dwudziestopięciolatkowie dopełniacz dwudziestopięciolatka dwudziestopięciolatków celownik dwudziestopięciolatkowi dwudziestopięciolatkom biernik dwudziestopięciolatka dwudziestopięciolatków narzędnik dwudziestopięciolatkiem dwudziestopięciolatkami miejscownik dwudziestopięciolatku dwudziestopięciolatkach wołacz dwudziestopięciolatku dwudziestopięciolatkowie depr. M. i W. lm: (te) dwudziestopięciolatki - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dwudziestopięciolatek dwudziestopięciolatki dopełniacz dwudziestopięciolatka dwudziestopięciolatków celownik dwudziestopięciolatkowi dwudziestopięciolatkom biernik dwudziestopięciolatka dwudziestopięciolatki narzędnik dwudziestopięciolatkiem dwudziestopięciolatkami miejscownik dwudziestopięciolatku dwudziestopięciolatkach wołacz dwudziestopięciolatku dwudziestopięciolatki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. dwudziestopięcioletni
- rzecz. dwudziestopięciolatka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- esperanto: (1.1) dudekkvinjarulo
- niemiecki: (1.1) Fünfundzwanzigjähriger m
- szwedzki: (1.1) tjugofemåring w
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.