doszczętny (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) wykazujący zniszczenie do szczątków; uległy całkowitej stracie
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) całkowity, zupełny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szczątki nmos, doszczętność ż
- przysł. doszczętnie, do szczętu
- przym. szczątkowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. do + szczęt + -ny
- uwagi:
- nieprawidłowa pisownia: doszczentny
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.