disobey (język angielski)

wymowa:
bryt. IPA: /dɪs.əˈbeɪ/
wymowa amerykańska
znaczenia:

czasownik

(1.1) być nieposłusznym, nie słuchać
(1.2) naruszać (prawo, reguły)
odmiana:
przykłady:
składnia:
(1.1) disobey sb
(1.2) disobey sth
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) obey, defy
(1.2) obey
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. obey
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.