dill (język angielski)
dill (1.1)
rzeczownik
- (1.1) bot. koper[1]
- (1.2) pot. austral. głupek
- odmiana:
- (1.1-2) lp dill; lm dills
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dill pickle → ogórek konserwowy
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Janina Jaślan, Jan Stanisławowski, Kieszonkowy słownik angielsko-polski, polsko-angielski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1996, ISBN 83-214-0927-X.
dill (język norweski (bokmål))
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
dill (język szwedzki)
dill (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) bot. koper, koperek
- odmiana:
- (1.1) en dill, dillen
- przykłady:
- (1.1) Inlagd sill till förrätt, sedan kyckling, dillpotatis, grönsaker och sallad. → Śledź w marynacie na przekąskę, potem kurczak, ziemniaki z koperkiem, warzywa i sałatka.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dillpotatis • dillsås
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.