dialektisch (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [diaˈlɛktɪʃ]
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) filoz. dialektyczny
- odmiana:
- (1.1)
(zob. deklinacja przymiotnikowa) liczba pojedyncza liczba mnoga przypadek deklinacja m ż n m ż n Nom. słaba
mieszana
mocnader dialektische
ein dialektischer
dialektischerdie dialektische
eine dialektische
dialektischedas dialektische
ein dialektisches
dialektischesdie dialektischen
dialektischen
dialektischeGen. słaba
mieszana
mocnades dialektischen
eines dialektischen
dialektischender dialektischen
einer dialektischen
dialektischerdes dialektischen
eines dialektischen
dialektischender dialektischen
dialektischen
dialektischerDat. słaba
mieszana
mocnadem dialektischen
einem dialektischen
dialektischemder dialektischen
einer dialektischen
dialektischerdem dialektischen
einem dialektischen
dialektischemden dialektischen
dialektischen
dialektischenAkk. słaba
mieszana
mocnaden dialektischen
einen dialektischen
dialektischendie dialektische
eine dialektische
dialektischedas dialektische
ein dialektisches
dialektischesdie dialektischen
dialektischen
dialektischestopień wyższy (Komparativ) dialektischer- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba
mieszana
mocnader dialektischere
ein dialektischerer
dialektischererdie dialektischere
eine dialektischere
dialektischeredas dialektischere
ein dialektischeres
dialektischeresdie dialektischeren
dialektischeren
dialektischereGen. słaba
mieszana
mocnades dialektischeren
eines dialektischeren
dialektischerender dialektischeren
einer dialektischeren
dialektischererdes dialektischeren
eines dialektischeren
dialektischerender dialektischeren
dialektischeren
dialektischererDat. słaba
mieszana
mocnadem dialektischeren
einem dialektischeren
dialektischeremder dialektischeren
einer dialektischeren
dialektischererdem dialektischeren
einem dialektischeren
dialektischeremden dialektischeren
dialektischeren
dialektischerenAkk. słaba
mieszana
mocnaden dialektischeren
einen dialektischeren
dialektischerendie dialektischere
eine dialektischere
dialektischeredas dialektischere
ein dialektischeres
dialektischeresdie dialektischeren
dialektischeren
dialektischerestopień najwyższy (Superlativ) dialektischst- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba
mieszana
mocnader dialektischste
ein dialektischster
dialektischsterdie dialektischste
eine dialektischste
dialektischstedas dialektischste
ein dialektischstes
dialektischstesdie dialektischsten
dialektischsten
dialektischsteGen. słaba
mieszana
mocnades dialektischsten
eines dialektischsten
dialektischstender dialektischsten
einer dialektischsten
dialektischsterdes dialektischsten
eines dialektischsten
dialektischstender dialektischsten
dialektischsten
dialektischsterDat. słaba
mieszana
mocnadem dialektischsten
einem dialektischsten
dialektischstemder dialektischsten
einer dialektischsten
dialektischsterdem dialektischsten
einem dialektischsten
dialektischstemden dialektischsten
dialektischsten
dialektischstenAkk. słaba
mieszana
mocnaden dialektischsten
einen dialektischsten
dialektischstendie dialektischste
eine dialektischste
dialektischstedas dialektischste
ein dialektischstes
dialektischstesdie dialektischsten
dialektischsten
dialektischste - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Dialektismus m, Dialektik ż, Dialektiker m, Dialektikerin ż
- przym. dialektal
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.