diabelny (język polski)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik dzierżawczy

(1.1) książk. należący do diabła

przymiotnik relacyjny

(2.1) książk. związany z diabłem, dotyczący diabła

przymiotnik jakościowy

(3.1) książk. mający cechy diabelskie
(3.2) pot. taki, o którym mówiący ma złe zdanie[1]
(3.3) pot. niezwykły[1][2]
odmiana:
(1.1, 2.1)
(3.1-3)
przykłady:
(3.3) Mam diabelną ochotę na flaki od samego rana[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) czarci, diabli, piekielny
(2.1) czarci, diabli, piekielny
(3.1) mefistofeliczny, mefistofelowy
(3.2) piekielny
(3.3) straszny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. diabeł mos/mzw, diabełek mos/mzw, diablę n, diablica ż, diablik mos/mzw, diablisko mos/n
przym. diabelski, diabli
przysł. diabelnie, diable, diablo
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. diabeł + -ny
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: diabelski
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: diabelski
(3.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: diabelski
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „diabelny” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „diabelny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Tadeusz Dołęga-Mostowicz, Trzy serca (wyd. 1938)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.