dezintegracja (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) rozpad jakiejś całości
- (1.2) osłabienie czynników jednoczących
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dezintegracja dezintegracje dopełniacz dezintegracji dezintegracji / przest. dezintegracyj celownik dezintegracji dezintegracjom biernik dezintegrację dezintegracje narzędnik dezintegracją dezintegracjami miejscownik dezintegracji dezintegracjach wołacz dezintegracjo dezintegracje - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) war. dezyntegracja[1], rozpad
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. désintégration[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) disintegration
- baskijski: (1.1) desintegrazio
- białoruski: (1.1) дэзінтэграцыя ż
- bułgarski: (1.1) дезинтеграция ż
- duński: (1.1) desintegration w, disintegration w
- francuski: (1.1) désintégration ż; (1.2) désintégration ż
- galicyjski: (1.1) desintegración ż
- interlingua: (1.1) disintegration
- norweski (bokmål): (1.1) desintegrasjon m
- norweski (nynorsk): (1.1) desintegrasjon m
- portugalski: (1.1) desintegração ż
- rosyjski: (1.1) дезинтеграция ż
- słowacki: (1.1) dezintegrácia ż
- szwedzki: (1.1) desintegration w
- źródła:
- ↑
Hasło „dezintegracja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „dezintegracja” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.