detronizacja (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) polit. pozbawienie monarchy jego władzy i tytułu; zob. też detronizacja w Wikipedii
- (1.2) przen. pozbawienie kogoś (czegoś) pierwszego miejsca
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik detronizacja detronizacje dopełniacz detronizacji detronizacji
przest. detronizacyjcelownik detronizacji detronizacjom biernik detronizację detronizacje narzędnik detronizacją detronizacjami miejscownik detronizacji detronizacjach wołacz detronizacjo detronizacje - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) zdetronizowanie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. detronizowanie n, zdetronizowanie n, tron mrz
- czas. detronizować ndk., zdetronizować dk.
- przym. detronizacyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) dethronization, dethronement
- baskijski: (1.1) tronugabetze
- bułgarski: (1.1) детронация ż
- hiszpański: (1.1) destronamiento m
- interlingua: (1.1) disthronamento
- niemiecki: (1.1) Absetzung ż
- słowacki: (1.1) detronizácia ż
- słoweński: (1.1) detronizacija ż
- szwedzki: (1.1) avsättning w
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.