destabilizować (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik niedokonany
- (1.1) wprowadzać destabilizację, doprowadzać do utraty stabilności przez jakiś podmiot, często w sensie politycznym
czasownik zwrotny destabilizować się
- (2.1) wchodzić w stan destabilizacji, tracić równowagę
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) UE stanowczo zamierza nadal dawać odpór tym, którzy destabilizują nasze bezpośrednie sąsiedztwo[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. destabilizacja ż
- przym. destabilizacyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) destabilize
- białoruski: (1.1) дэстабілізаваць
- czeski: (1.1) destabilizovat
- estoński: (1.1) destabiliseerima
- francuski: (1.1) déstabiliser; (2.1) se déstabiliser
- galicyjski: (1.1) desestabilizar
- hiszpański: (1.1) desestabilizar
- interlingua: (1.1) destabilisar
- kataloński: (1.1) desestabilitzar
- niemiecki: (1.1) destabilisieren
- rosyjski: (1.1) дестабилизировать
- słowacki: (1.1) destabilizovať
- słoweński: (1.1) destabilizirati
- szwedzki: (1.1) destabilisera
- ukraiński: (1.1) дестабілізувати
- węgierski: (1.1) destabilizál
- włoski: (1.1) destabilizzare; (2.1) destabilizzarsi
- źródła:
- ↑ consilium.europa.eu (dostęp 31-10-2023).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.