deptacz (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. ten, który depcząc ugniata coś
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. deptak m, deptanie n, podeptanie n, zdeptanie n, wydeptanie n, wydeptywanie n, przydeptywanie n, przydepnięcie n, depnięcie n
czas. deptać ndk., podeptać dk., zdeptać dk., wydeptać dk., wydeptywać ndk., przydeptywać ndk., przydepnąć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.