denuncjowanie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌdɛ̃nũnʦ̑ʲjɔˈvãɲɛ], AS: [dẽnũncʹi ̯ovãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) potajemne donoszenie władzom o popełnieniu przez kogoś wykroczenia
- odmiana:
- (1.1) blm;
przypadek liczba pojedyncza mianownik denuncjowanie dopełniacz denuncjowania celownik denuncjowaniu biernik denuncjowanie narzędnik denuncjowaniem miejscownik denuncjowaniu wołacz denuncjowanie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. denuncjacja ż, denuncjator m, denuncjatorka ż, zadenuncjowanie n
- czas. denuncjować ndk., zadenuncjować dk.
- przym. denuncjacyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- rzecz. odczas. od denuncjować
- uwagi:
- tłumaczenia:
- rosyjski: (1.1) доносительство n
- węgierski: (1.1) denunciálás
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.