dekolonizacja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌdɛkɔlɔ̃ɲiˈzaʦ̑ʲja], AS: [dekolõńizacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) hist. polit. proces uzyskiwania niezależności państwowej przez terytoria będące koloniami; obalanie systemu kolonialnego, likwidacja kolonializmu; zob. też dekolonizacja w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik dekolonizacja dopełniacz dekolonizacji celownik dekolonizacji biernik dekolonizację narzędnik dekolonizacją miejscownik dekolonizacji wołacz dekolonizacjo - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dekolonizacja Afryki • proces dekolonizacji
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) kolonizacja
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dekolonizowanie n, kolonializm mrz
- czas. dekolonizować ndk., zdekolonizować dk.
- przym. dekolonizacyjny, kolonialistyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) decolonization, decolonisation
- baskijski: (1.1) deskolonizazio
- białoruski: (1.1) дэкаланізацыя ż
- francuski: (1.1) décolonisation ż
- hiszpański: (1.1) descolonización ż
- interlingua: (1.1) decolonization
- portugalski: (1.1) descolonização ż
- rosyjski: (1.1) деколонизация ż
- ukraiński: (1.1) деколонізація ż
- włoski: (1.1) decolonizzazione ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.