dekartelizacja (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ekon. podział karteli na mniejsze jednostki gospodarcze; zob. też dekartelizacja w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dekartelizacja	dekartelizacje
dopełniacz	dekartelizacji	dekartelizacji / przest. dekartelizacyj
celownik	dekartelizacji	dekartelizacjom
biernik	dekartelizację	dekartelizacje
narzędnik	dekartelizacją	dekartelizacjami
miejscownik	dekartelizacji	dekartelizacjach
wołacz	dekartelizacjo	dekartelizacje

przykłady:

(1.1) Choć większość jego aktywów po wojnie znalazła się w granicach NRD i uległa nacjonalizacji, koncern Flicka uniknął dekartelizacji dzięki parcelacji go między synów przemysłowego magnata^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kartel m, kartelik m

czas. dekartelizować ndk., zdekartelizować dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. de- + kartelizacja

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) decartelization
• białoruski: (1.1) дэкартэліза́цыя ż
• czeski: (1.1) dekartelisace ż, dekartelizace ż
• francuski: (1.1) décartellisation ż
• niemiecki: (1.1) Dekartellisierung ż
• rosyjski: (1.1) декартелиза́ция ż
• słowacki: (1.1) dekartelizácia ż
• słoweński: (1.1) dekartelizacija ż
• ukraiński: (1.1) декартеліза́ція ż

źródła: