dżokej (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈʤ̑ɔkɛj], AS: [ǯokei ̯]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) jeźdz. jeździec zawodowo startujący w wyścigach konnych
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dżokej dżokeje dopełniacz dżokeja dżokejów / rzad. dżokei celownik dżokejowi dżokejom biernik dżokeja dżokejów / rzad. dżokei narzędnik dżokejem dżokejami miejscownik dżokeju dżokejach wołacz dżokeju dżokeje - przykłady:
- (1.1) W młodości chciał być dżokejem, a następnie rozpoczął na krótko karierę zawodową w sporcie[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) jockey
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) sportowiec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. jockey mos, dżokejstwo n
- forma żeńska dżokejka ż
- przym. dżokejski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. jockey[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) jockey
- białoruski: (1.1) жакей m
- bułgarski: (1.1) жокей m
- esperanto: (1.1) rajdisto
- francuski: (1.1) jockey m
- hiszpański: (1.1) jinete m, yóquey m, yoqui m
- irlandzki: (1.1) eachaí m, jacaí m
- kataloński: (1.1) joquei m
- niemiecki: (1.1) Jockey m
- norweski (bokmål): (1.1) jockey m
- norweski (nynorsk): (1.1) jockey m
- portugalski: (1.1) jóquei m
- rosyjski: (1.1) жокей m
- szwedzki: (1.1) kapplöpningsryttare w, jockey w
- turecki: (1.1) jokey
- ukraiński: (1.1) джокей m
- węgierski: (1.1) zsoké
- włoski: (1.1) fantino m
- źródła:
- ↑ z Wikipedii
- ↑ Edward Łuczyński, Jolanta Maćkiewicz, Językoznawstwo ogólne. Wybrane zagadnienia, wyd. II rozszerzone i uzupełnione, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2002, s. 119.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.