długotrwałość (język polski)

wymowa:
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co długotrwałe
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
(1.1) długotrwałość + D.
kolokacje:
(1.1) długotrwałość choroby / postępowania / procesu
synonimy:
antonimy:
(1.1) krótkotrwałość, niedługotrwałość
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) długowieczność, długodystansowość, długoterminowość, długoletniość, przewlekłość, tasiemcowość, wieloletniość, wielodniowość, wielogodzinność
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. długotrwały
przysł. długotrwale
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. długotrwały + -ość
uwagi:
(1.1) Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[2]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej. Z kolei autorzy Wielkiego słownika języka polskiego, podając formy liczby mnogiej, stwierdzają, że rzeczownik występuje zwykle w liczbie pojedynczej[3].
tłumaczenia:
  • białoruski: (1.1) даўгачаснасць ż
  • rosyjski: (1.1) долговременность ż
  • ukraiński: (1.1) довготривалість ż
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „długotrwałość” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. ↑ publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. ↑ Wielki słownika języka polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.