czteronogi (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌʧ̑tɛrɔ̃ˈnɔɟi], AS: [čterõnoǵi], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) książk. mający cztery nogi[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Tydzień rozpoczął się od spotkania z lekarzem weterynarii, który udzielał wskazówek jak dbać o swoich czteronogich przyjaciół[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) neutr. czteronożny, czworonożny; książk. czworonogi
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. czworonóg
przym. czworonożny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) por. dwunożny, dwunogi, trójnożny, trójnogi
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: czworonożny
źródła:
  1. Hasła czteronogi, czteronożny w: Wielki słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, t. I, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978–83–01–19910–4, s. 552.
  2. AgA, Co Tydzień Jaworzno, 25/03/2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.