czterokołowiec (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) mot. pojazd poruszający się na czterech kołach
- odmiana:
- (1.1) lub pot.
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik czterokołowiec czterokołowce dopełniacz czterokołowca czterokołowców celownik czterokołowcowi czterokołowcom biernik czterokołowiec czterokołowce narzędnik czterokołowcem czterokołowcami miejscownik czterokołowcu czterokołowcach wołacz czterokołowcu czterokołowce przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik czterokołowiec czterokołowce dopełniacz czterokołowca czterokołowców celownik czterokołowcowi czterokołowcom biernik czterokołowca czterokołowce narzędnik czterokołowcem czterokołowcami miejscownik czterokołowcu czterokołowcach wołacz czterokołowcu czterokołowce - przykłady:
- (1.1) Młodzi zmotoryzowani dosiedli czterokołowców i pojechali rozjeżdżać leśne ścieżyny.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) terenowy czterokołowiec
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) pojazd
- hiponimy:
- (1.1) quad
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. cztero- + koło + -owiec
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.