czapli (język polski)

czaple (2.1) gniazdo

wymowa:

IPA: [ˈʧ̑aplʲi], AS: [čaplʹi], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z czaplą, dotyczący czapli

przymiotnik dzierżawczy

(2.1) należący do czapli

rzeczownik, rodzaj żeński, forma fleksyjna

(3.1) D., C., Ms. lp i D. lm od: czapla

odmiana:

(1.1) (2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	czapli		czapla	czaple	czapli	czaple
dopełniacz	czaplego		czaplej	czaplego	czaplich
celownik	czaplemu		czaplej	czaplemu	czaplim
biernik	czaplego	czapli	czaplą	czaple	czaplich	czaple
narzędnik	czaplim		czaplą	czaplim	czaplimi
miejscownik	czaplim		czaplej	czaplim	czaplich
wołacz	czapli		czapla	czaple	czapli	czaple
nie stopniuje się

(3.1) zob. czapla

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) czaple pióro • czapla kita

(2.1) czaple pióro / głowa / szyja / noga / … • czaple gniazdo / lęg / młode

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. czapla ż, czaplowate nmos, czapelka ż, Czapelka ż, Czaplinek m

przym. czaplowaty

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) ardea
• niemiecki: (1.1) w złożeniach: Reiher-
• słowacki: (1.1) volavčí; (2.1) volavčí
• ukraiński: (1.1) чаплиний (čaplinij)

źródła: