cynober (język polski)
| cynober (1.1) |
cynober (1.2)
- wymowa:
- IPA: [ʦ̑ɨ̃ˈnɔbɛr], AS: [cỹnober], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jeden z odcieni koloru czerwonego; zob. też cynober (kolor) w Wikipedii
- (1.2) miner. minerał stosowany jako czerwony barwnik w malarstwie; zob. też cynober (minerał) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cynober cynobry dopełniacz cynobru cynobrów celownik cynobrowi cynobrom biernik cynober cynobry narzędnik cynobrem cynobrami miejscownik cynobrze cynobrach wołacz cynobrze cynobry - przykłady:
- (1.1) Na dalszym planie, w głębi, wznosiło się kilku stopniami podium zasiane suknem o soczystej barwie cynobru[1].
- (1.2) W Indiach mężatki barwią sobie przedziałek cynobrem.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cynobrówka ż, cynobrowienie n
- czas. cynobrowieć ndk.
- przym. cynobrowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Zinnober < łac. cinnabar[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.2) цинобър m
- esperanto: (1.1) vermiljono; (1.2) cinabro
- francuski: (1.1) vermillon m; (1.2) cinabre m
- hiszpański: (1.1) bermellón m, cinabrio m; (1.2) cinabrio m, cinabarita ż
- niemiecki: (1.1) Zinnober m
- sanskryt: (1.2) रञ्जक n, कुरुविन्द n
- ukraiński: (1.2) цинобра ż, кіновар ż
- źródła:
- ↑ S. Grabiński W domu Sary
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 48.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.