cynga (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈʦ̑ɨ̃ŋɡa], AS: [cỹŋga], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk- 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. med. szkorbut, odmiana awitaminozy o ciężkich objawach fizycznych i psychicznych, występująca w sowieckich łagrach na Syberii

odmiana:

przykłady:

(1.1) Już po kilku miesiącach pobytu w obozie cynga dawała się we znaki większości więźniów, a z biegiem czasu stan ich zdrowia pogarszał się z tygodnia na tydzień^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) szkorbut, gnilec

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) awitaminoza

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

ros. цинга́ (→ szkorbut) < st.pol. dzięgna < prasł. *dьgna, rzeczownik odczasownikowy od prasł. *dьgnǫti (→ dźgnąć)

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: szkorbut

źródła: