cugant (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zootechn. koń zaprzęgowy[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Stajenny wyprowadził dwa kare silne cuganty.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) cugowy, cugowiec
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) koń
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cug m
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. cug + -ant < niem. Zug[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „cugant” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Danuta Bieńkowska, Marek Cybulski, Elżbieta Umińska-Tytoń, Słownik dwudziestowiecznej Łodzi, WUŁ, Łódź 2007, ISBN 978-83-75-25095-4, s. 186-187.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.