csodálkozás (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) zdziwienie, zdumienie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. csoda, csodálat, csodálás, csodáló

czas. csodál, csodálkozik

przym. csodás, csodálatos

przysł. csodálatosan

związki frazeologiczne:

etymologia:

węg. csodálkozik + -ás

uwagi:

źródła: