csalódás (język węgierski)

wymowa:

IPA: /ˈt͡ʃɒloːdaːʃ/, ​

podział przy przenoszeniu wyrazu: csa•ló•dás

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) rozczarowanie, zawód, deziluzja

(1.2) złudzenie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) csalódást okoz

(1.2) optikai csalódás

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. csalás, csaló, csalárdság, csalogatás, csalogató, csalogány

czas. csal, csalódik, csalárdkodik, csalogat

przym. csaló, csalóka, csalódott, csalárd, csalogató

związki frazeologiczne:

etymologia:

węg. csalódik + -ás

uwagi:

źródła: