créditeur (język francuski)
- wymowa:
- IPA: /kʁe.di.tœʁ/
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) wierzyciel[1]
- odmiana:
- (1.1) lp créditeur; lm créditeurs
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. crédit, créditrice
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Jolanta Sikora Penazzi, Krystyna Sieroszewska, Popularny słownik francusko-polski polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2010, ISBN 978-83-214-1462-1, s. 175.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.