courtier (język angielski)

wymowa:
IPA: /ˈkɔɹ.ti.ɚ/
​ ​
znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) dworzanin
(1.2) pot. przydupas, osoba podlizująca się komuś
odmiana:
(1) lp courtier; lm courtiers
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. court
czas. court
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

courtier (język francuski)

wymowa:
IPA: /kuʁtje/
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) finans. makler, agent, broker[1]
odmiana:
(1.1) lp courtier; lm courtiers
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. courtage
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Elżbieta Pieńkos, Słownik terminologii ekonomicznej francusko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2008, ISBN 978-83-214-1187-3, s. 71.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.