contemplative (język angielski)
- wymowa:
- bryt. IPA: /kənˈtɛmplətɪv/ lub /ˈkɒntəmplətɪv/
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) kontemplacyjny
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. contemplation
- czas. contemplate
- przysł. contemplatively
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
contemplative (język francuski)
- wymowa:
- IPA: /kɔ̃.tɑ̃.pla.tiv/
-
- znaczenia:
przymiotnik, forma fleksyjna
- (1.1) ż lp od zob. contemplatif
- odmiana:
- (1.1) lp contemplatif m, contemplative ż; lm contemplatifs m, contemplatives ż
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
contemplative (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) kontemplacyjny
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.