consistir (język hiszpański)

wymowa:
IPA: [kon.siș.ˈtiɾ]
znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) polegać, opierać się na czymś
(1.2) wynikać (z czegoś)
(1.3) składać się (z czegoś)
odmiana:
(1) koniugacja III: czasownik regularny
przykłady:
(1.1) Calcular el valor absoluto de un número consiste en expresar su valor numérico sin tener en cuenta su signo.Obliczenie wartości bezwzględnej liczby polega na zapisie jej wartości liczbowej, nie uwzględniając znaku.
(1.1) El examen de geografía consistió en completar los nombres de los países europeos en un mapa mudo.Egzamin z geografii polegał na uzupełnieniu nazw krajów europejskich na mapie konturowej.
(1.2) La popularidad de internet consiste en la posibilidad de acceder rápidamente a la información.Popularność internetu wynika z możliwości szybkiego dostępu do informacji.
składnia:
(1) consistir + en
kolokacje:
synonimy:
(1.2) basarse, fundarse, fundamentarse, estribar, radicar, residir
(1.3) componerse, ser, constar
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. consistente
rzecz. consistencia ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. consistĕre
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.