conduction (język angielski)
rzeczownik
- (1.1) fiz. przewodnictwo, przewodzenie
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. semiconductor, conductor, conductance, conductivity, conduct
- przym. conductive
- czas. conduct
- przysł. conductively
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
conduction (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) fiz. przewodnictwo, przewodzenie (np. prądu)
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. conducta, conductor
- czas. conducer
- przym. conductibile, conductive
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.