concourir (język francuski)

wymowa:

IPA: /kɔ̃.ku.ʁiʁ/

​ ​ ​ ​

znaczenia:

czasownik

(1.1) współzawodniczyć, rywalizować^[1], ubiegać się, starać się (o coś)^[2]

(1.2) geom. przecinać się, zbiegać się^[3]

(1.3) przyczynić się (do czegoś), mieć wkład (w coś), współdziałać (w czymś)^[3]

odmiana:

przykłady:

(1.1) Ils concurrent pour un emploi public. → Oni ubiegają się o stanowisko w sektorze publicznym.

(1.2) Les trois hauteurs d'un triangle concurrent en un même point. → Trzy wysokości trójkąta przecinają się w tym samym punkcie.

(1.3) Il a concouru à mon succès^[3]. → Przyczynił się do mojego sukcesu.

(1.3) Plusieurs facteurs ont concouru à mon choix. → Kilka czynników wpłynęło na mój wybór.

składnia:

(1.1) concourir + pour → starać się o (coś)

(1.3) coucourir + à → przyczynić się do

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. concours m, concurrence ż, concurrent m

czas. concurrencer

przysł. concurremment

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: