collaborative (język angielski)
przymiotnik
- (1.1) wspólny, kolektywny, we współpracy
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. collaborate
- rzecz. collaboration, collaborator, collaborationist
- przysł. collaboratively
- przym. collaborationist
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
collaborative (język francuski)
- wymowa:
- IPA: /kɔ.la.bɔ.ʁa.tiv/
-
- znaczenia:
przymiotnik, forma fleksyjna
- (1.1) ż lp od zob. collaboratif
- odmiana:
- (1.1) lp collaboratif m, collaborative ż; lm collaboratifs m, collaboratives ż
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
collaborative (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) wspólny, kolektywny, we współpracy
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.