chwalba (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. uwielbienie, chwalenie
(1.2) daw. chełpliwość, przechwalanie
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Bracia śpieszyli, oddając Panu należne chwalby, a cała noc rozbrzmiewała okrzykami wesela[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pochwała
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. chwalebnie
rzecz. chwała ż
przym. chwalny, chwalebny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. chwalić + -ba
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) praise
  • łaciński: (1.1) laus ż
  • włoski: (1.1) lode ż
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.