choreograf (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ˌxɔrɛˈɔɡraf], AS: [χoreograf], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) choreogr. realizator, reżyser tanecznego utworu scenicznego[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik choreograf choreografowie dopełniacz choreografa choreografów celownik choreografowi choreografom biernik choreografa choreografów narzędnik choreografem choreografami miejscownik choreografie choreografach wołacz choreografie choreografowie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) słynny choreograf
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. choreografia ż
- forma żeńska choreografka ż
- przym. choreograficzny
- przysł. choreograficznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. choreo- + -graf
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) choreographer
- azerski: (1.1) xoreoqraf
- baskijski: (1.1) koreografo
- białoruski: (1.1) харэограф m
- bośniacki: (1.1) koreograf m
- bułgarski: (1.1) хореограф m (khoreograf)
- chiński standardowy: (1.1) trad. 編舞 / uproszcz. 编舞 (biān wǔ)
- chorwacki: (1.1) koreograf m
- czarnogórski: (1.1) кореограф (koreograf) m
- czeski: (1.1) choreograf m
- esperanto: (1.1) danckomponisto
- estoński: (1.1) koreograaf
- fiński: (1.1) koreografi
- galicyjski: (1.1) coreógrafo m
- hiszpański: (1.1) coreógrafo m
- indonezyjski: (1.1) koreografer
- interlingua: (1.1) choreographo
- kataloński: (1.1) coreògraf m
- litewski: (1.1) choreografas m
- łaciński: (1.1) choreographus m
- niemiecki: (1.1) Choreograph m
- nowogrecki: (1.1) χορογράφος m (chorográfos)
- portugalski: (1.1) coreógrafo m
- rosyjski: (1.1) хореограф m
- rumuński: (1.1) coregraf m
- serbski: (1.1) кореограф (koreograf) m
- słowacki: (1.1) choreograf m
- słoweński: (1.1) koreograf m
- szwedzki: (1.1) koreograf w
- turecki: (1.1) kareograf
- ukraiński: (1.1) хореограф m (khoreohraf)
- węgierski: (1.1) koreográfus
- włoski: (1.1) coreografo m
- źródła:
- ↑
Hasło „choreograf” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
choreograf (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) choreogr. choreograf
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik choreograf choreografové dopełniacz choreografa choreografů celownik choreografovi / choreografu choreografům biernik choreografa choreografy wołacz choreografe choreografové miejscownik choreografovi / choreografu choreografech narzędnik choreografem choreografy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. choreografie, choreografka
- przym. choreografický
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
choreograf (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) choreograf
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. choreografia ż
- forma żeńska choreografka ż
- przym. choreografický
- przysł. choreograficky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.