chloroform (język polski)
chloroform (1.1)
- wymowa:
- IPA: [xlɔˈrɔfɔrm], AS: [χloroform]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) chem. chlorowa pochodna metanu, lotna, niepalna ciecz, wykorzystywana jako rozpuszczalnik, a dawniej także jako środek znieczulający; zob. też chloroform w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik chloroform chloroformy dopełniacz chloroformu chloroformów celownik chloroformowi chloroformom biernik chloroform chloroformy narzędnik chloroformem chloroformami miejscownik chloroformie chloroformach wołacz chloroformie chloroformy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) trichlorometan
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. chloroformowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. chlor + -form < franc. chloroforme < (franc. chlore → chlor) + franc. forme skrót od franc. formyle → formyl, grupa aldehydowa[1]
- por. jodoform, bromoform
- W 1834 roku francuski chemik Jean-Baptiste Dumas określił wzór sumaryczny chloroformu i nadał mu jego obecną nazwę[2]. W języku polskim pierwsze doniesienia o chloroformie pojawiły się drugiej połowie lat 30. XIX wieku[3], a szerzej zaczęto o nim pisać, gdy w 1847 roku zaczęto używać tego środka do znieczulania ludzi[4].
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) chloroform
- baskijski: (1.1) kloroformo
- białoruski: (1.1) хлараформ m
- bułgarski: (1.1) хлороформ m
- czeski: (1.1) chloroform m
- duński: (1.1) kloroform w
- esperanto: (1.1) kloroformo
- francuski: (1.1) chloroforme m
- galicyjski: (1.1) cloroformo
- hiszpański: (1.1) cloroformo m, triclorometano
- interlingua: (1.1) chloroformo
- islandzki: (1.1) klóróform n
- niemiecki: (1.1) Chloroform n
- nowogrecki: (1.1) χλωροφόρμιο n
- portugalski: (1.1) clorofórmio m
- rosyjski: (1.1) хлороформ m
- rumuński: (1.1) cloroform
- słowacki: (1.1) chloroform m, trichlórmetán m
- słoweński: (1.1) kloroform m
- szwedzki: (1.1) kloroform w
- turecki: (1.1) kloroform
- ukraiński: (1.1) хлороформ m
- węgierski: (1.1) kloroform
- włoski: (1.1) cloroformio m
- źródła:
- ↑ www.cnrtl.fr
- ↑ Annales de chimie et de physique, t. 56, s.113, 1834
- ↑ Pamiętnik Farmaceutyczny Krakowski : wydawany przez Floryana Sawiczewskiego. t.3, s.8, 1836
- ↑ Tygodnik Lekarski, O użyciu Chloroformu zamiast eteru, nr 24 (9 grudnia), 1847
chloroform (język angielski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) chem. chloroform, trichlorometan
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
chloroform (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) chem. chloroform[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik chloroform dopełniacz chloroformu celownik chloroformu biernik chloroform miejscownik chloroforme narzędnik chloroformom - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) trichlórmetán
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. chloroformový
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „chloroform” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.