cadyk (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈʦ̑adɨk], AS: [cadyk]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) rel. przywódca duchowy chasydów[1]; zob. też cadyk w Wikipedii
- (1.2) przen. dogmatyk, mędrek
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cadyk cadycy/cadykowie dopełniacz cadyka cadyków celownik cadykowi cadykom biernik cadyka cadyków narzędnik cadykiem cadykami miejscownik cadyku cadykach wołacz cadyku cadycy/cadykowie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- hebr. צדיק → sprawiedliwy
- uwagi:
- tłumaczenia:
- jidysz: (1.1) צדיק m (cadek), רבי m (rebe)
- źródła:
- ↑ Horacy Safrin, Przy szabasowych świecach. Wieczór drugi, Wydawnictwo Łódzkie, Łódź 1981, s. 191.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.