całoroczny (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) trwający cały rok; czynny cały rok; obejmujący cały rok
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik całoroczny całoroczna całoroczne całoroczni całoroczne dopełniacz całorocznego całorocznej całorocznego całorocznych celownik całorocznemu całorocznej całorocznemu całorocznym biernik całorocznego całoroczny całoroczną całoroczne całorocznych całoroczne narzędnik całorocznym całoroczną całorocznym całorocznymi miejscownik całorocznym całorocznej całorocznym całorocznych wołacz całoroczny całoroczna całoroczne całoroczni całoroczne - przykłady:
- (1.1) Czterdziestotrzyletni pacjent trafił do poradni alergologicznej z powodu całorocznego kataru i zapalenia spojówek[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przysł. całorocznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. cały + -o- + roczny
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) year-round, yearlong
- bułgarski: (1.1) целогодишен
- estoński: (1.1) aastaringne
- fiński: (1.1) ympärivuotinen
- niemiecki: (1.1) ganzjährig
- rosyjski: (1.1) круглогодичный
- słowacki: (1.1) celoročný
- źródła:
- ↑ Danuta Myłek, Alergie, 2001-04, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.