cīgl̥ (język wilamowski)

cīgl̥n (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
cigl
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bud. cegła[1]
odmiana:
(1.1) lp cīgl̥; lm cīgl̥n
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cīgl̥-ād ż, cīgl̥-fabryḱ ż, cīgl̥-uva m, cīgl̥ȧj ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. ziegel < swn. ziegal, ziagala, ziagal < pragerm. *tigulǭ < łac. tēgula; por. jid. ציגל (cigl), niem. Ziegel
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 76.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.