cínový (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) cynowy[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m żw m nżw ż n m żw m nżw ż n mianownik cínový cínová cínové cínoví cínové cínová dopełniacz cínového cínové cínového cínových celownik cínovému cínové cínovému cínovým biernik cínového cínový cínovou cínové cínové cínová wołacz cínový cínová cínové cínoví cínové cínová miejscownik cínovém cínové cínovém cínových narzędnik cínovým cínovou cínovým cínovými nie stopniuje się - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) cínový mor → dżuma cynowa
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cín m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
cínový (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) cynowy – związany z cyną, zawierający cynę[1][2]
- (1.2) cynowy – wytworzony z cyny[2]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) techn. cínový mor → dżuma cynowa • cínové rudy
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ciničitan m, cín m, cínatan m, cínovanie n, cínovec m, cínovňa ż
- czas. cínovať ndk., pocínovať dk.
- przym. cínatý, cínovaný
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 1.
- 1 2 Hasło „cínový” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.