bykowiec (język polski)
- wymowa:
- IPA: [bɨˈkɔvʲjɛʦ̑], AS: [bykovʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) przest. bicz wykonany z rzemienia
- (1.2) przest. cios zadany bykowcem (1.1)
- (1.3) przest. wysuszony penis byka służący jako pejcz[1]
- (1.4) łow. kwiecień[1]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bykowiec bykowce dopełniacz bykowca bykowców celownik bykowcowi bykowcom biernik bykowiec bykowce narzędnik bykowcem bykowcami miejscownik bykowcu bykowcach wołacz bykowcu bykowce - przykłady:
- (1.1) Dostał przez plecy bykowcem.
- (1.2) Za karę otrzymał 20 (= dwadzieścia) bykowców.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) korbacz
- (1.3) byczak
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. byk m, byczek m, Byk mos/mzw
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- 1 2
Hasło „byczak” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 242.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.