brukselski (język polski)

wymowa:
IPA: [bruˈksɛlsʲci], AS: [brukselsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) odnoszący się do Brukseli, dotyczący Brukseli, pochodzący z Brukseli[1]
(1.2) przen. związany z ośrodkiem decyzyjnym Unii Europejskiej
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W założonym tu piśmie "Równość" ogłoszono w 1879 r. pierwszy program socjalistów polskich, opracowywany jeszcze w Warszawie, a z konspiracyjnych względów nazwany "brukselskim"[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) kapusta brukselska
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Bruksela ż, brukselczyk mos, brukselka ż, brukselizm mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 5.
  2. Stefan Kieniewicz, Historia Polski 1795-1918, 1968, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.