boutuł (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) woreczek na pieniądze[1]
(1.2) worek, sakiewka1[2]
(1.3) pot. techn. pytel[2]
odmiana:
(1.1-3) lp boutuł; lm boutułn
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) boutł̥
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. boutułn
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. biutel < swn. būtil < pragerm. *buzdô < praindoeur. *bʰūs-; por. niem. Beutel, niderl. buidel, szywałdzki baitọ
uwagi:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 315.
  2. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 46.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.