borta (język polski)
borty (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈbɔrta], AS: [borta]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) włók. pasmanteryjna taśma do obszywania skrajów tkaniny
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) lamówka, obszywka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Borte[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 37.
borta (język szwedzki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przysłówek
- (1.1) poza domem, w innym miejscu
- (1.2) w nieznanym miejscu, zgubiony
- odmiana:
- nieodm.
- przykłady:
- (1.2) Mina glasögon är borta. → Moje okulary są zgubione.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) långt borta
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.