boćwina (język polski)
- wymowa:
- IPA: [bɔʨ̑ˈfʲĩna], AS: [boćfʹĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• post. utr. dźw.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) bot. Beta vulgaris[1], roślina warzywna
- (1.2) młode liście boćwiny (1.1)
- (1.3) zupa z boćwiny (1.2)
- (1.4) pogard. Litwin
- odmiana:
- (1.1,3-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik boćwina boćwiny dopełniacz boćwiny boćwin celownik boćwinie boćwinom biernik boćwinę boćwiny narzędnik boćwiną boćwinami miejscownik boćwinie boćwinach wołacz boćwino boćwiny - (1.2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik boćwina dopełniacz boćwiny celownik boćwinie biernik boćwinę narzędnik boćwiną miejscownik boćwinie wołacz boćwino - przykłady:
- (1.3) Boćwina na wędzonce łaskotała nozdrza; zaległo pochlipujące milczenie[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) burak liściowy, botwina
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. botwina ż, botwinka ż
- zdrobn. boćwinka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- białor. бацвінне (bacwinnie)[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „Beta vulgaris” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia. - ↑ Józef Weyssenhoff: Soból i panna (pl). 1913. [dostęp 3 sierpnia 2022]. Wikiźródła
- ↑ Hasło „boćwina” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.