blenda (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈblɛ̃nda], AS: [blẽnda], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) archit. dekoracyjna wnęka w murze, kształtem przypominająca okno lub arkadę; zob. też blenda (architektura) w Wikipedii
- (1.2) fot. przysłona w aparacie fotograficznym
- (1.3) fot. zwykle foliowy ekran odblaskowy, umożliwiający zmianę, poprawienie oświetlenia obiektu; zob. też blenda (fotografia) w Wikipedii
- (1.4) miner. związek siarki z metalem
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik blenda blendy dopełniacz blendy blend celownik blendzie blendom biernik blendę blendy narzędnik blendą blendami miejscownik blendzie blendach wołacz blendo blendy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.4) blenda cynkowa • blenda smolista • blenda uranowa
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. blinda
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Blende[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: przysłona
- źródła:
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 36.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.