biesłański (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) związany z Biesłanem, dotyczący Biesłanu
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik biesłański biesłańska biesłańskie biesłańscy biesłańskie dopełniacz biesłańskiego biesłańskiej biesłańskiego biesłańskich celownik biesłańskiemu biesłańskiej biesłańskiemu biesłańskim biernik biesłańskiego biesłański biesłańską biesłańskie biesłańskich biesłańskie narzędnik biesłańskim biesłańską biesłańskim biesłańskimi miejscownik biesłańskim biesłańskiej biesłańskim biesłańskich wołacz biesłański biesłańska biesłańskie biesłańscy biesłańskie nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Podczas spotkania z prezydentem Putinem największe rozczarowanie matek zabitych dzieci wzbudziła jego nieznajomość faktów związanych z biesłańską tragedią[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Biesłan mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- rosyjski: (1.1) бесланский
- źródła:
- ↑ Krystyna Kurczab-Redlich, Głową o mur Kremla, 2007.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.