bic (język polski)
- wymowa:
- IPA: [bʲiʦ̑], AS: [bʹic], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) slang. biceps, mięsień dwugłowy ramienia
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Dziś będę pakować na bice i klatę.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. biceps mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- apokopa od biceps
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
bic (język azerski)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) sprytny
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Hasło zaimportowane automatycznie – wymaga uzupełnienia i weryfikacji. Kliknij na Edytuj, wypełnij puste pola i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy!
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.