bevilge (język duński)
- wymowa:
- IPA: [beˈviljə]
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) przydzielić
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
bevilge (język norweski (bokmål))
- wymowa:
- IPA: [beˈvilge]
-
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) nadać, przydzielić
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śdn. bewilligen
- uwagi:
- źródła:
bevilge (język norweski (riksmål))
- wymowa:
- IPA: [beˈvilge]
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) nadać, przydzielić
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śdn. bewilligen
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.