betteln (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈbɛtl̩n] IPA: [ˈbɛtl̩tə] IPA: [ɡəˈbɛtl̩t]
-
- znaczenia:
czasownik słaby
- (1.1) żebrać
- odmiana:
- (1.1)[1] bettel|n (bettelt), bettelte, gebettelt (haben)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Betteln n, Bettelei ż, Bettel m, Gebettel n, Bettler m, Bettlerin ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: betteln • abbetteln • anbetteln • ausbetteln • durchbetteln • einbetteln • erbetteln
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.