betlejemitka (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mieszkanka Betlejem
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik betlejemitka betlejemitki dopełniacz betlejemitki betlejemitek celownik betlejemitce betlejemitkom biernik betlejemitkę betlejemitki narzędnik betlejemitką betlejemitkami miejscownik betlejemitce betlejemitkach wołacz betlejemitko betlejemitki - przykłady:
- (1.1) Żanna spotkała zgarbioną betlejemitkę w drodze na suk.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) betlejemka
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkanka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. betlejemka ż, Betlejem n, betlejka ż
- forma męska betlejemczyk m, betlejemita m
- przym. betlejemski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. betlejemita + -ka < pol. Betlejem + -ita < łac. Bethlehem < gr. Βηθλεέμ < hebr. בית לחם (bêṯ leḥem)
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[1].
- tłumaczenia:
- hiszpański: (1.1) betlemita ż
- słowacki: (1.1) Betlehemčanka ż
- włoski: (1.1) betlemita ż
- źródła:
- ↑
Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.