besudeln (język niemiecki)

wymowa:
IPA: [bəˈzuːdl̩n]
​
znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) kalać, skalać, powalać, powalić
odmiana:
(1.1) besudel|n, besudelte, besudelt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Besudelung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.