bekant (język szwedzki)

wymowa:
​
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) znany[1][2]

rzeczownik, rodzaj wspólny

(2.1) znajomy, znajoma[1][2]
odmiana:
(1.1) bekant, bekant, bekanta
(2.1) bekant, bekanta
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) känd, välkänd
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bekantskap
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
  2. 1 2 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 52.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.